ورس 1 [ غفلت ]:
کفتار با لباسِ سگ // پرواز تو حصارِ تن
دستام شلِ ماله زن // لَخت باز شد چشای من
پا به پای من بیا ، جا تو شهرِ من بخر // کام به کام از هر سیگار ، جادو کن بلند بپر
صدای زنجیرا که وصلِ پای من بشون // پرم من از اینا نسلِ خوابِ بی نشون
این مردمِ پر از غرورُ ، از بچگی یادم دروغ // بفهم که خسته ام من محکومم به این غروب
وصلِ به سقف ، پست و نعشه ، پرسه زن مسئولم به خانواده خرجشون // دستِ من به دستشون
تنها و بی کس ، غمخوار و بی ترس // میرم تو قلبِ شهرُ ، همرام نیـ هیچکس
مهم نیـ من میرم ، میدونم میشه رفت // گمیم قدِ هم ، بیرونم نیمه شب
توی شهر چراغا خاموش ، رولی و علف دونه ها بارون // میکوبن تو شیشه اتُ ، تو باهاشون میگیری آروم
کروس [ صادق ]:
چیکه چیکه بارون با زوزه های باد // تیکه های فکرم زیر بارِ خاک
صحنه های عمرم تو قلب چوب قاب // من یه روزی مُردم تا بسپارم به یاد
ورس 2 [ صادق ]:
یه جمع لش دورِ هم ، یه بند حش گوشه لب // یه تن غرق توی وهم ، که یخ بست توی من
کور و کر و لال ، با مغزت راه برو // اون کوهُ کندُ باز ، یه بسته مالبورُ
تنها دوست فابشه ، تو سر یه مغزِ فاحشه // یه دستِ زیرِ بالششُ ، فکرِ سمتِ راهِشه
که گیریم اونم رفت تو هفته روزِ هفت // این ته نداره نه ، بکن خیالُ تخت
شخصا من تختم کمه ، مستم من هر شب خرِ // نبینم بُت تو من بشن که اَه.. اَه.. اَه.. رسما انه
میبینی بغلی حسرتم // میرینم وسطِ فلسفت
شلوغی الکی سفسطه است // به عقیده ام اخوی دست نزن
جی اچ بی دیرینکم ، سالویا تریپم // نصفِ سالُ چش گود ، باقیشم گریپم
میرم به راه نو // که سوزنِ تو کاهِ گم
این صحنه عشقِ خیلیاس // چو غلتِ جسمِ بی ریاست